بازيكنان هجومي بايد خود را در يك آرايش قرار دهند، همه در پشت خط حمله خود (يعني در سمت توپشان). به دلايل ايمني و تعادل رقابتي، قوانين سختگيرانه اي وجود دارد كه نحوه قرار گرفتن بازيكنان تهاجمي را مشخص مي كند. هفت بازيكن بايد مستقيماً در خط كشمكش صف آرايي كنند در حالي كه چهار بازيكن در پشت خط اسكريماژ بايد صف بكشند. در اين تركيب، شش دريافت كننده واجد شرايط وجود دارد كه ممكن است در حين بازي پاس رو به جلو دريافت كنند. اين گيرنده هاي واجد شرايط يا رسيورهاي در حال اجرا، فول بك، اندام تنگ يا وايد هستند. پنج نفر باقيمانده كه معمولاً خط‌نماي داخلي ناميده مي‌شوند، معمولاً در طول بازي توپ را كنترل نمي‌كنند. به دليل اين قوانين، ليگ‌هاي مختلف فوتبال آمريكا قوانين سخت‌گيرانه‌اي را براي شماره‌گذاري يكنواخت وضع كرده‌اند تا مسئولان راحت‌تر قضاوت كنند كه كدام بازيكنان واجد شرايط بودند و كدام بازيكنان در شروع بازي نبودند. به عنوان مثال، در فوتبال كالج، بازيكنان فاقد شرايط اعداد 50-79 را مي پوشند، در حالي كه دريافت كنندگان واجد شرايط از 1-49 يا 80-99 استفاده مي كنند. حتي در اين ساختار، جرايم همچنان مي‌توانند تعداد زيادي تشكيلات را ارائه دهند، تا زماني كه ترتيب «هفت و چهار» را حفظ كنند. به عنوان مثال، گيرنده‌ها ممكن است نزديك به ساير افراد خطي بازي كنند يا ممكن است در فاصله‌اي از خط مسابقه بازي كنند، جايي كه گاهي اوقات به آنها پايان‌هاي تقسيم شده مي‌گويند. از چهار پشتيبان، آنها ممكن است در پشت خط‌بازان بازي كنند يا ممكن است براي ارائه گيرنده‌هاي گسترده اضافي، "Split Out" را بازي كنند. اين گيرنده‌هاي اضافي مي‌توانند فلانكر (اگر با فاصله زياد بازي مي‌كنند، اما همچنان در پشت زمين بازي مي‌كنند) يا گيرنده‌هاي اسلات اگر در «شيار» بين انتهاي تقسيم و بقيه خط حمله بازي مي‌كنند.
بازيكنان دفاعي مي‌توانند خود را به هر نحوي ترتيب دهند، تا زماني كه همه بازيكنان «پشت خط» باشند (يعني در سمت خط نزديك‌ترين منطقه انتهايي خودشان). بازيكناني كه در مقابل خط حمله صف آرايي مي كنند، خط دفاعي ناميده مي شوند، معمولاً با يك يا دو تكل دفاعي در وسط (يك تك تك دفاعي اغلب محافظ بيني يا تكل بيني ناميده مي شود) و با يك پايان دفاعي در هر طرف. وظيفه يك خط دفاعي معمولا اين است كه با عجله كردن در خط حمله، بر مدافع تيم حريف فشار بياورد. خط دفاعي نيز اغلب اولين ست از بازيكناني است كه حريف بايد از ميان آنها عبور كند اگر آنها توپ را انتخاب كنند. پشت سر خط، مدافعان خط هستند. وظيفه يك مدافع خط مي‌تواند چيزهاي مختلفي باشد، از جمله تلاش براي تسريع در دفاع از تيم حريف، توقف دويدن حريف در بازي‌هاي دويدن، يا پوشاندن گيرنده‌هاي باز يا بسته حريف. در مقابل گيرنده هاي عريض، گوشه ها قرار دارند. مسئوليت اصلي آنها پوشش گيرنده هاي گسترده است. دورترين فاصله از خط، ايمني ها هستند، معمولاً در وسط زمين پشت مدافعان خط. ايمن ها آخرين خط دفاع در برابر حريف هستند. مانند يك مدافع خط، نقش ايمني مي‌تواند متفاوت باشد، با اين حال، رايج‌ترين نقش آنها كمك به گوشه‌ها براي پوشش گيرنده‌هاي عريض حريف است كه به آن "پوشش دوگانه" مي‌گويند. خط‌بازان و مدافعان خط نزديك به خط نزاع، اغلب به عنوان بازي در جعبه شناخته مي‌شوند. بازيكنان خارج از "جعبه" (معمولاً گوشه‌اي و ايمن‌ها) در مجموع به عنوان "ثانويه" شناخته مي‌شوند.
شروع پايين
شنبه ۲۷ آذر ۰۰ | ۱۹:۴۱ ۱۷ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است
وسایل مورد نیاز برای تمرین فوتبال